Często w swojej praktyce spotykamy się z sytuacją, że osoba zatrudniona na etat pragnie z niego zrezygnować i podjąć z obecnym pracodawca współpracę na zasadach umowy B2B. Taka propozycja może zostać przedstawiona przez jedną, bądź drugą stronę.
Umowa B2B jest umową zawieraną pomiędzy min. dwoma równorzędnymi firmami. Jedna ze stron świadczy usługi drugiej. W takiej relacji nie występuje stosunek pracy, dlatego druga strona nie może narzucać czasu i miejsca pracy, kierować wykonywaną pracą czy wymagać spełniania jakiś obowiązków na swoją rzecz.
Podjęcie współpracy z firmą dotychczasowego pracodawcą jednak na zasadach umowy B2B może okazać się nie do końca opłacalne, gdyż wówczas nie ma możliwości skorzystania z np. ulgi na start czy ZUSu na preferencyjnych warunkach (małego ZUSu) oraz nie ma możliwości rozliczania się podatkiem liniowym w pierwszym roku istnienia firmy. Niektórzy umawiają się, że obecny pracodawca dopłaci różnice pomiędzy “małym ZUS”, a “dużym ZUSem lub gdy ten ma jeszcze inną firmę, to umowa B2B będzie podpisana z nią, a nie z tą z którą pracownik podpisywał umowę o pracę. Są to jednak praktyki nie regulowane żadnymi przepisami prawa.
Podsumowując, praca na umowie B2B jest opłacalna, jeśli uda się spełnić wszystkie prawne wymogi. Zaletą pracy B2B jest niezależność, wyższe zarobki, możliwość odliczania kosztów przychodu (np. za zakup urządzeń) czy możliwość realizowania wielu projektów dzięki współpracy z kilkoma firmami na raz.
